Radiomaker Sven Ornelis staat elke week stil bij het kleine of het grote nieuws.
Je weet het nooit met compromissen in de politiek. Het is nobel dat ze bestaan, want anders is er voortdurend stilstand op dossiers die ons dagelijkse leven sterk beïnvloeden, en dat soort impasses voeden de antipolitiek. Maar sommige wetsvoorstellen en maatregelen die met veel opluchting en trots worden gepresenteerd blijken later maar zwakjes bij elkaar geboetseerd en worden dan toch weer door de Raad van State of door Europa de grond ingeboord. Dat risico bestaat vandaag natuurlijk opnieuw met het langverwachte stikstofcompromis. Zowel onze landbouwers als de industrie wisten totaal niet waar ze aan toe waren, dus er moest wel iets gebeuren. Die doorbraak is op zich dus goed nieuws. Maar het is nu vooral hopen dat er niet opnieuw te vroeg gejuicht werd. Voor iedereen. Ook voor onze bedrijven die geen enkele zekerheid hadden dat erg belangrijke investeringen in ons land gedaan konden worden. Maar zeker ook voor onze landbouwers.
Want vergeef me mijn simpel boerenverstand, maar als we de landbouw dood maken, dan trekken we niet alleen de wortels uit onze maatschappij, maar maken we ook onze toekomst bijzonder kwetsbaar. Noem me gerust naïef, maar in een wereld vol conflicten lijkt me dat het olympische minimum voor een klein landje als het onze: ervoor zorgen dat je minstens de voedselbevoorrading voor je eigen bevolking georganiseerd kunt houden.
Ja, we moeten zorgen dat er militair niet over ons heen wordt gewalst, en we moeten ons economisch staande houden, onze waarden zijn belangrijk en de toekomst van de planeet zeker. Maar ons dagelijkse brood, onze groentjes en patatten én ook ons stukje vlees, moeten we toch kunnen blijven zaaien, planten, kweken en oogsten. Natuurlijk liefst van al in een zo groen en gezond mogelijk land dat niet letterlijk verstikt wordt. Uiteraard. Maar laat ons onze landbouwers toch ook niet stikken, alstublieft. We zullen hen, en de vruchten van hun noeste werk altijd broodnodig hebben. Dus ik hoop echt dat dit compromis nu overeind blijft.
En dat we onze landbouwers wat zekerheid geven, en op zijn minst duidelijkheid.
Dat verdienen ze!